ΑΓΝΩΣΤΗ ΜΥΣΤΙΚΗ ΑΘΗΝΑ - 4

ΠΑΡΝΗΣ   -   (α)

     Κυριαρχο ορος η Παρνηθα στο Αττικο πεδιο οπου απο αρχαιοτατων χρονων  κατοικουσαν οι πλουσιοι γαιοκτημονες. Αναχαιτιζει τους βορειους ανεμους κ ειναι ο ορεινος ογκος που δεχεται την πρωτη ισχυρη  Π-νοη του ανεμου. Ο αρχεγονος κατοικος κλεινει τα χειλη του για να εκτονωσει τον αερα κ να μιμηθει την ορμη του ανεμου, την ιδια ορμη που βλεπει στη θαλασσα, στο  Π-ελαγος  οταν τα κυματα σκανε πανω στα βραχια δημιουργωντας θορυβο (φλοισβο) που εκφραζεται ηχητικα με τα γραμματα ΠΛΣ....

      Καθε τι που εχει κινητικοτητα , που  π-αλλεται ειναι για τον αρχεγονο ανθρωπο της Αττικης   -ΠΛ-   οπως το π-αλλον, η Π-αλλας, ο Π-ολεμος, η Π-ολις  (οπου σφυζει απο ζωη)

η πλ-ημμυρις, ο  πλ-εων,  το πλ-οιον , η πλ-ατεια    κ αλλα.

Αυτες οι λεξεις  με τη σειρα τους οργανωνουν χιλιαδες αλλες με τα αρχικα γραμματα πλ.

     Η Παρνηθα ομως εχει μια ιδιαιτεροτητα., ειναι βιοτοπος με π-ανιδα πλουσια  κ για τουτο ο  παραρχαιος θεος ΠΑΝ  επρεπε να εχει εκει την κατοικια του . ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙ.

Στο προιστορικο σπλαιο της Παρνηθος, νοτιως της Φυλης κ βορειως της Μονης Κλειστων

που σημερα εχει το ονομα '΄Λυχνόσπηλιο'  βρεθηκαν στις αρχες του 20ου αιωνος  πολλοι αρχαιοι λυχνοι , δειγμα οτι το κατοικουσαν ανθρωποι κτηνοτροφοι (εγκ 'ΗΛΙΟΥ' τ. 12ος σελ 530). Θεωρειται βεβαιον οτι εκει λατρευοταν ο ΠΑΝ, λατρεια που εισηχθη στην Αττικη απο την επισης παναρχαια ΑΡκαδια. Ετσι το   - ΑΡ- ειναι το δευτερο υποδηλωτικο της γης, αφου η παναρχαια λεξη ΑΡ-ουρα σημαινε γη  και   ΑΡ-οτρο το εργαλειο που την καλλιεργει.Δεν ειναι τυχαιο που το  ΑΡ  μπαινει στην αρχη λεξεων που συνδεονται με τη γη, οπως  ΑΡ - καδια ,  ΑΡ-γος,  ΑΡ-γολις ,  ΑΡ-αβια, ΒουλγΑΡια   ΟυγγΑΡια.

Οι γηγενεις της ΑΡ-ουρης  της ελληνικης γης ειναι οι  ΑΡ-ιοι κ κανενας αλλος λαος. Σημερα λεμε κ  ΑΡ-δευση κ ειναι ακριβως αυτο που εννουσε κ ο Ομηρος, ποτισμα κ οι προ αυτου παλαιχθονες κατοικοι της Αττικης κ του Ελλαδικου χωρου

     Να λοιπον που η ΠΑΡΝΗΘΑ αρχιζει σιγα σιγα να αποκωδικοποιειται κ να μας αποκαλυπτει τα μικρα μαγικα μυστικα της, που δεν ειναι τιποτε αλλο παρα η παρατηρηση των φαινομενων της Φυσεως  κ η προσπαθεια του παναρχαιου Ελληνος ΑΡιου να μιμηθει τους ηχους  κ να μετουσιωσει τις εικονες κ την προσφορα  ζωης του τοπου του σε κωδικα γραμματα κ φθογγους που οργανωνουν αυτουσιες λεξεις κ χιλιαδες αλλες παραγωγες στερεωνοντας ετσι τη βαση του διαλογισμου κ του πολιτισμου.

      Το τριτο προ του τελους γραμμα  Ν   χωρις αμφιβολια υποδηλωνει τη μονιμη παρουσια του αρχεγονου Αττικανθρωπου στο πολυσημαντο ορος της Παρνηθος .

'ναιεταω δι' Ιθακην ευδειελον' (κατοικω στην Ιθακη με το ωραιο δειλινο) λεει ο Οδυσσευς στον Αλκινοο.

Το   -Ν-    οργανωνει πολλες λεξεις με παραπλησιες ή διαφορετικες εννοιες αλλα η αρχικη του σμασια συνδεεται με την κατοικια , την ασφαλεια, την ακινησια, οπως

Ν-εκρος(ο ευρισκομενος σε ακινησια) Νεκυς ,  ακιΝητος  ,ο ευρισκομενος Ν-αρκη         

Το προιστορικο σπηλαιο αποδεικνυει οτι η Παρνης κατοικειτο απο θηρευτες κ κτηνοτροφους προσιτορικους Αττικανθρωπους πριν εγκατασταθουν ως τροφοσυλλεκτες στο πεδιον για να υψωσουν αιωνες αργοτερα τη μεγαλωνυμη πολη της Αθηνας. Τα πυκνα δαση της  δινουν την απαραιτητη ξυλεια για κατασκευη  Ν-αων  (κατοικοιων θεων-ανθρωπων) αλλα κ  ν-ηιον (καραβισιο ξυλο) για     ν-αυπηγηση ν-εων (πλοιων)

     Το  - Η- καταλαμβανει στη λεξη ΠΑΡΝΗΣ την προτελευταια θεση κατα την αξιολογηση του πρωτου θηρευτου ή κτηνοτροφου ανθρωπου της Αττικης. Ειναι ο ΗΛΙΟς που δυει πλεον επισφραγιζοντας με την αεναη φαινομενικη πορεια του πανω απο το λεκανοπεδιο τον κυκλο της ζωης σ'εναν τοπο μικρο αγονο κ ανυδρο , αφου ο Κηφισος κ ο Ιλυσσος δεν ειναι παρα ρυακια που καμια φορα στερευουν. Παρατηρουμε οτι το γραμμα Η   ΥμΗττο    βρισκεται στην ενδιαμεση τριτη κυριαρχη θεση μετα την εννοια του υδατος κ της τροφης ως το φαινομενο της ανατολης.  Στον Βριλ-Η-σσο  κατεχει   την μεσαια θεση της λεξεως αφου ο Ηλιος  δεν ανατελλει  απο το βουνο αυτο κ στη λεξη ΠΑΡΝ-Η-Σ την τελευταια θεση λογω του φαινομενου της δυσεως.

     Τελος το  Σ  στο τελος της λεξεως υποδηλωνει την ησυχια , την ηρεμια, την ξεκουραση απο μια κουραστικη μερα, το τελος ενος ακομη κυκλου, αλλα κ την αρχη ενος νεου

Αλλωστε δεν ειναι τυχαιο που οταν θελουμε ησυχια κανουμε  σσσσσ

      Ωστε αν  θελουμε περιφραστικα να διατυπωσουμε το νοημα της λεξεως ΠΑΡΝΗΣ θα λεγαμε, οπως προ χιλιαδων ετων ο κατοικος της Αττικης

Π=Το ορος που δεχεται την Πνοη του βορια

ΑΡ-=   κ προσφερεται για Ασφαλη 

Ν-= κατοικια θεων κ ανθρωπων

Η = κ οπου ο Ηλιος οδευει προς την δυση.-

Σ=δινοντας τη θεση της κινησης στην ησυχια.-